Мiлагучнасць роднай мовы.

Беларусь – прыгожае, светлае iмя у нашай краiны. Кажуць, што сваю назву яна атрымала ад прыгажосцi навакольнага асяроддзя, ад большасцi белага колеру у аддзеннi беларусау, ад таго, што людзi, якiя здесь жывуць, светлавалосыя i светлавокiя. Краiна Беларусь прыгожая ды багатая, а мова – мiлагучная. Кожны чацьверг у нашым дзiцячым садку аграрагадка Усход мы далучаем выхаванцау да роднай беларускай мовы, вучым разумець, успрымаць i адказваць на пытаннi. Заняткi абавязкова праводзяцца у цiкавай, гульнёвай форме. Вось i у гэты раз мы вырашылi пресвечыць беларускамоуны дзень вялiкай i значнай даце – 500 год беларускаму кнiгадрукаванню. Тэма крапатлiвая, таму мы спачатку расказалi дзецям, што такое кнiга, яе прызначэнне для людзей, паказалi партрэты вялiкiх беларускiх пiсьменнiкау. Разам з дзецьмi мы разгядалi, якiя кнiгi ёсць у нашым садку i дома, гулялi у сюжэтна-ролевыя, дыдактычныя гульнi, вывучылi правiлы карыстання кнiгамi. Кожны з выхаванцау у гэты дзень стау мастаком i намалявау вокладку для сваёй любiмай кнiгi. Больш за усё дзецям спадабалася экскурсiя у бiблiятэку нашага аграгарадку, дзе бiблiятэкар Валянцiна Аляксееуна расказала аб першадрукары, вучоным, гуманiсце Францыске Скарыне, якi у 1517 годзе направiу у друк свой пераклад «Псалтыра» на старабеларускую мову. Ён першы вывеу беларускую мову на лiтаратурны узровень i заусёды вучыу помнiць свой доуг перад Радзiмай. Так i пачалося беларускае кнiгадрукаванне. Аб гэтым павiнен ведаць i помнiць кожны беларус.